wén guān jūn shōu hé nán hé běi
táng dài dù fǔ
cài wù mín yíng wàn lǐ qiū,
bìng zhōu xī xiàng jiē hé chóu?
kuò dà fēng jīng bǎi chuān jìn,
qīng chūn zuò bàn rù xī zhōu.
sī qíng kě jiàn wú rén wèn,
yáo yè cháng ān sī gù qiū.
bái rì xié míng xún gù lǐ,
jiāng shān wú xiàn shì tóng chóu.
这首诗描绘了诗人对国家和平统一的渴望和对家乡的思念之情。杜甫通过细腻的笔触展现了个人情感与时代背景的交融，使这首诗成为流传千古的经典之作。
